Nowa wersja webox’a zawiera zmiany:
Zgodnie z sugestią z rel=canonical, automatyczne w WordPress oraz innymi podanymi źródłami zmieniłem znak separujący na „#”, który na pewno nie powoduje duplicate content.
Pobierz plugin: Auto Referrer 0.3.
Karol korzystając z formularza zadaj pytanie, zadał mi dziś kilka pytań. Postaram się na nie wszystkie odpowiedzieć, ale ponieważ są to pytania natury prawnej, to moje odpowiedzi wynikają raczej z praktyki niż z jakiejś konkretnie ugruntowanej wiedzę.
W związku z tym artykułem „Jak sporządzić umowę na serwis internetowy ”
chciałbym zapytać o parę kwestii.
jak zastrzec sobie logo, nazwę programu
Nie jest to aż takie proste jak się wydaje. Teoretycznie należy się udać do Urzędu Patentowego i tam składając odpowiednie dokumenty rozpocząć procedurę rejestracji.
czy samo postawienia znaku © ® ™ na stronie-obok nazwy strony , w manualu, obok logo coś za sobą pociąga (konsekwencje prawne) a jeśli tak to kiedy
Stawianie w Polsce znaku © (copyright) właściwie nie ma sensu, znak mówi o tym że są to materiały chronione prawem autorskim, a w naszym kraju każda publikacja jest chroniona prawem. To czy postawimy taki znaczek, czy nie jest bez znaczenia. Co do skutków prawnych, to w przypadku zajumania tekstów czy logo są to albo wykroczenia, albo przestępstwa, ale nie wiem kiedy, które. Nie wiem też czy można je zgłosić do prokuratury i będą ścigane z urzędu, czy też trzeba zakładać samodzielnie sprawę i być oskarżycielem posiłkowym. Nie wiem.
Znaków ® ™ można używać jeżeli ma się do tego … prawo. Czyli jeżeli coś jest znakiem lub marką. Aby tego używać trzeba mieć jakąś podkładkę prawną. Szczegółów nie znam. Na pewno postawienie tych znaczków nie daje żadnej ochrony tak jak naklejka „inwalida” nie daje uprawnień z niej wynikających.
chciałbym wprowadzić na rynek oprogramowanie , które zostało napisane przez inną osobę ale pod moją nową nazwą, logo, całym marketingiem. Osoba ta godzi się na to – oczywiście konieczna jest jakaś forma prawnej umowy. Na co zwrócić szczególną uwagę w tej umowie? Jak zabezpieczyć prawa do zaprojektowanej nazwy, loga, pod którą ten program pojawiłby się na rynku ?
Jeżeli chcemy dalej sprzedawać czyjąś pracę, to należy nabyć majątkowe prawa autorskie bez żadnych ograniczeń. Trzeba pamiętać, że są dwa prawa autorskie. Jedno, to wymienione majątkowe, czyli dające prawo rozporządzania dziełem, a drugie to prawo autorskie w sensie odpowiedzi na pytanie kto jest autorem i to ostatnie jest w Polsce niezbywalne. Czyli nie można kupić „autorstwa”. Autor dzieła na zawsze pozostaje jego autorem. Logiczne, nie?
Jak te sprawy uregulować jeśli program ma być dostępny również poza krajem ? Czy ochrona loga, nazwy w kraju jest też chroniona międzynarodowa ?
Nie znam odpowiedzi na to pytanie.
Czy wykupienie nazwy domeny jest jakąś trwałą formą prawnej własności (okres trwania prawa domeny) ?
Wpraw pozorom, nie da się wykupić domeny. Domeny się wynajmuje z różnym okresem najmu i prawem pierwszeństwa na następny rok lub inny okres.
jaką formę działalności gospodarczej należy założyć aby prowadzić sprzedaż programu w oparciu o serwis internetowy (chodzi mi o określenie działalności w formularzu zgłoszeniowym i numerze (jakaś klasyfikacja działalności czy coś takiego).
Dowolną. Możesz to robić jako osoba. Możesz jako firma (osoba fizyczna). Możesz jako spółka jawna (trzeba wspólnika) czy też spółka zoo. Dowolna. Każda z tych form ma swoje zalety i wady. Wszystko zależy od sytuacji w której się znajdujesz, od przewidywanej sumy obrotu i dochodu. Najlepiej udać się do czegoś zwanego: biuro doradztwa podatkowego i tam poświęcając troszkę srebrników dogadać tą i następną sprawę.
jaką wybrać formę opodatkowania
To jest prawie pytanie filozoficzne. Prawie. Odpowiedź jest prosta: najlepszą dla tego co chcesz osiągnąć. Tak samo jak przy poprzednim pytaniu zależy od dochodu jaki planujesz osiągnąć. Forma opodatkowania jest też determinowana przez formę działalności, bo nie zawsze masz wybór. I tyle. Chyba.
Mam nadzieję że pomogłem.
Co jakiś czas pamiętam, żeby do odnośników dodawać „referrer=iworks.pl”. Co jakiś czas. Dziś miarka się przebrała i powstał do tego plugin, który zrobi to sam. Jakby ktoś chciał, to proszę bardzo, można zassać.
Plugin niema konfiguracji, po prostu się go aktywuje. Jako referrer brana jest wartość $_SERVER['HTTP_HOST'] (tutaj iworks.pl), więc jak ktoś chce sobie to wymienić na coś innego to naprawdę bardzo łatwo to zrobić.
Przejdź na stronę wtyczki na wordpress.org http://wordpress.org/extend/plugins/auto-referrer/
Właściwie to atraktor stabilny pewnego rozwiązania. Łukasz zaproponował wyszukiwarkę ograniczoną do pewnego magicznego kręgu blogów i całość opisała: Wyszukiwarka przyjaciół – Blogolog.pl. Wiedziałem, że coś takiego kiedyś już widziałem. Czułem to tak, jak się czuje ławkę na parkingu. Cofałem, było czysto, a wjechałem.
Otóż dawno dawno temu (licząc czas w necie) google udostępniło wyszukiwanie ograniczone. Dodałem podane witryny z bloglog’a … do blogoszukacza i wyniki jakby podobne.
Wadą są reklamy, choć można podłączyć własne konto adsense, więc wada przestaje istnieć. Zalet wiele, dla każdego coś miłego. Ot choćby możliwość administrowania przez wiele osób.
Wracając do atraktora. Wiem, że trochę bezsensowna uwaga, ale nie mogłem się powstrzymać. Dla zainteresowanych wiki: atraktor. Aha. To fizyka i to niebanalna. Czuj się ostrzeżony.
Będzie za chwilę awantura. Sama idea programu Zrób to SAMo! jest dość szczytna, bo każde zapobieganie akceptacji kradzieży oprogramowania, powszechnie i dla niepoznaki zwanego piractwem, jest dobre.
Dlaczego awantura? Ano dlatego, że cała akcja popierana miedzy innymi przez Ministra Pawlaka jest w moim odczuciu stroną REKLAMUJĄCĄ używanie jakiegośtam softu. Wiele, wiele słów, mnóstwo uwagi poświęconej na opisanie zagrożeń i skutków prawnych używania kradzionego softu.
Dobrze że choć wspomnieli o alternatywach, ale chyba tylko dlatego, żeby być w miarę poprawnym, a nie dla naświetlenia tej jakże dobrej alternatywy.
Prawdę mówiąc nabrałem ochoty na sprawdzenie swojego systemu, czy przypadkiem nie zaciągnąłem jakiegoś deba, który ma inną licencję. I co? I dupa. Jedyną możliwością sprawdzenia systemu jest po pierwsze posiadanie Microsoft Windows, więc w moim przypadku:
illi@dagobah:~$ cat /proc/version
Linux version 2.6.24-21-generic (buildd@palmer) (gcc version 4.2.3 (Ubuntu 4.2.3-2ubuntu7))
#1 SMP Tue Oct 21 23:43:45 UTC 2008
Sprawdzenie oprogramowania okazało się nie być możliwe. Nie zauważyłem też, żeby było możliwe sprawdzenie OS X’a.
Dlaczego uważam, że strona to reklamówka? Otóż na stronie są linki do 3 różnych firm, które oferują oprogramowanie do sprawdzania legalności używanego softu. Myk polega na tym, że owo sprawdzanie jest NIEWIELKIM modulikiem w programie do zarządzania komputerami, oprogramowaniem i całą polityką oprogramowania. Programy są PŁATNE. Reklamówka?
No ale BSA może zantować sukces, a rząd pochwalić się walką z piractwem. A jak było tak będzie.
Tomasz zapytał:
Mam takie pytanie: czy można dokonać mieć DWIE strony 404? Jedna, która dotyczyłaby całego portalu www.jakis_portal.pl, a druga, gdyby nie została znaleziona strona w konkretnym folderze www.jakis_portal.pl/folder_jakis_tam
Chciałbym skorzystać z Pana doświadczenia i zapytać się, czy jest to możliwe?
Jest to jak najbardziej możliwe. Sposobów do wykonania jest zapewne kilka. Podam dwa najprostsze.
Generalnie to co zostanie wyświetlone w ramach błędu 404 jest określone albo w konfiguracji virtuala, lub (obecnie jest to standard) określone jest w pliku .htaccess. Samo obsługę definiujemy w następujący sposób:
ErrorDocument 404 /katalog-do-pliku/plik-z-obsluga-404.html
Protokół mailto pozwala utworzyć odnośniki za pomocą których można rozpocząć tworzenie wiadomości email w używanym przez nas programie pocztowym, co ciekawe Firefox umożliwia również taką konfigurację, by móc skorzystać z Gmaila.
Każdy z nas używał lub będzie używał „mailto” i zapisanie odnośnika tylko do jednego odbiorcy jest bardzo proste, choć sam protokół daje dużo większe możliwości. Składnia mailto pozwala tworzyć odnośniki z wieloma odbiorcami, z wykorzystaniem pól cc (dw) oraz bcc (udw), ba można nawet dodać tytuł oraz samą wiadomość.
Ważne, żeby spacje zapisywać jako %20 a znaki końca lini jako: %0A.
Poprawność budowanego odnośnika można łatwo przetestować, wklejając go do paska adresu w przeglądarce i próbując go użyć.
1. wysyłanie do pojedynczego odbiorcy
<a href="mailto:obama@whitehouse.gov">
2. wysyłanie do więcej niż jednego odbiorcy (adresy oddzielamy przecinkiem)
<a href="mailto:obama@whitehouse.gov,michelle@whitehouse.gov">
3. wysyłanie z wykorzystaniem pól cc (do wiadomości) oraz bcc (ukryte do wiadomości)
<a href="mailto:obama@whitehouse.gov?cc=michelle@whitehouse.gov&bcc=joe@whitehouse.gov">
4. wysyłanie do pojedynczego odbiorcy wraz z ustawieniem tytułu „Gratulacje dla Ciebie”
<a href="mailto:obama@whitehouse.gov?subject=Gratulacje%20dla%20Ciebie">
5. wysyłanie do pojedynczego odbiorcy wraz z ustawieniem tytułu „Gratulacje dla Ciebie” oraz wybraną przez nas treścią
<a href="mailto:obama@whitehouse.gov?subject=Gratulacje%20dla%20Ciebie&body=Enjoy%20your%20stay%0ARegards%20">
Oczywiście można używać różnych kombinacji podanych parametrów, należy tylko pamiętać, żeby użyć tylko jednego znaku zapytania.
[blo-link-inner href="http://ftp.ics.uci.edu/pub/ietf/uri/rfc2368.txt" rel="nofollow" more="dokumentacja RFC"]The mailto URL scheme[/blo-link-inner]Wpis jest kopią: How to Use the Mailto Syntax – Examples z Digital Inspiration autorstwa Amit Agarwal
Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén
